Patron i logo szkoły

1875 rok – w piśmie „Kaliszanin” wydrukowano pierwszy wiersz Konopnickiej, pt. „W zimowy poranek”.

1893 rok – ukazuje się zbiór nowel, pt. „Na drodze”. (Mendel Gdański, Nasza szkapa) i  „O Janku Wędrowniczku”.

1896 rok – wydano powieść „O krasnoludkach i sierotce Marysi”.

Sienkiewicz wysoko oceniał utwory Konopnickiej, podkreślając jej inwencję i melodyjną wersyfikację. Maria stała się znana, przestała pisać pod pseudonimami, ujawniła swoje prawdziwe imię i nazwisko. 

W 1902 roku Konopnicka zorganizowała protest przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni.

Z okazji 25-lecia pracy artystycznej (w 1903 roku) pisarka otrzymała od narodu dworek w Żarnowcu na Pogórzu Karpackim. Zamieszkała w nim wraz ze swoją drugą wielką przyjaciółką – literatką i artystką Marią Dulębianką. Tam powstał m.in. utwór „Na jagody”.

Rok 1908 to przede wszystkim data powstania „Roty”

Konopnicka umarła nagle w wieku 68 lat, 8 października 1910 roku we Lwowie, podczas jednej ze swych podróży. Przyczyną śmierci było zapalenie płuc. Pochowano ją na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, w 5 alei, gdzie spoczywają wielcy lwowianie. Jej pogrzeb był wielką manifestacją patriotyczną.

Maria Konopnicka powszechnie znana jest szerokiej publiczności jako autorka noweli i wierszy. Nic zatem dziwnego, że tak szlachetna postać stała się patronem naszej szkoły. Kto bowiem, może wiedzieć więcej o dzieciach niż matka?

Mało kto wie, że nasza patronka była matką ośmiorga dzieci, które wychowywała sama po odejściu męża. W jej twórczości odnaleźć zatem można utwory skierowane do dzieci, cieszące się ogromną popularnością, której przyczyny widziano w braku natrętnego dydaktyzmu autorki. Konopnicka wolała skupić się na rozbudzaniu wrażliwości estetycznej odbiorców, przez co stała się prekursorką nowego nurtu w prozie dziecięcej (łączącego autentyzm i fantastykę). Każdemu z nas są znane jej utwory Śpiewnik dla dzieci, O Janku Wędrowniczku, Na jagody czy poetycka opowieść prozą i wierszem O krasnoludkach i sierotce Marysi.

Temat skrzywdzonego dziecka, chłopskiej nędzy czy niesprawiedliwości społecznej stał się również tematyką nowel i opowiadań Marii Konopnickiej (czego przykładem są m.in. Mendel Gdański, Nasza Szkapa, Dym)

Maria Konopnicka to jednak nie tylko autorka utworów dziecięcych, to pisarka wszechstronna. Stworzyła liryki, poematy, dramaty, nowele, obrazki, uprawiała publicystykę i krytykę literacką. Zasłynęła cyklem lirycznych wierszy, zatytułowanych W górach, opublikowanych przez „Tygodnik Ilustrowany”. Natomiast jej słynne Obrazki to cykl utworów przedstawiających nędzę wsi, wypełnionych pochwałą wolności i oburzeniem wobec zła.

Nie ograniczyła swej działalności jedynie do pisania wierszy. Świadoma sytuacji międzynarodowej, warunków Polaków żyjących pod zaborami, postanowiła poświęcić się pracy dziennikarskiej i choć trochę przyczynić się do poprawy losu rodaków. Dlatego też redagowała pismo dla kobiet „Świt”, współpracowała z czołowym tytułem emancypantek – tygodnikiem „Bluszcz” oraz z „Kłosami”, „Gazetą Polską”, „Kurierem Warszawskim”. Dzięki swym działaniom, na zawsze pozostanie jedną z pierwszych polskich aktywistek walczących o prawa kobiet.

Maria Konopnicka 23.V.1842 – 8.X.1910

Jedna z najwybitniejszych pisarek, tworząca w czasach, gdy Polska była pod zaborami

Miała cztery siostry i brata

Pisywała pod pseudonimami: Marko, Jan Sawa, Jan Waręż

Walczyła o prawa kobiet i dzieci, o obronę ojczystego języka, o pomoc więźniom politycznym

Brała udział w słynnym proteście we Wrześni w latach 1901 – 1902 przeciwko prześladowaniu polskich dzieci w szkole

Na jej cześć jej nazwiskiem nazwano krater znajdujący się na planecie Wenus